Na drodze jak w dżungli, niektóre auta muszą się maskować. Dlaczego? Bo czyhają na nie motoryzacyjni szpiedzy i łowcy prototypów. Opowiadamy o sztuce kamuflażu i wyjaśniamy, po co się ją stosuje. 

Krótka historia kamuflażu

Jeszcze niedawno maskowano tylko te auta, które miały oryginalny i niepowtarzalny kształt. W latach 80 koncerny ograniczały się jedynie do zasłaniania konturów nadwozia i oklejania świateł taśmami. Z czasem zaczęto jednak maskować coraz więcej. Wszystko zmieniło się wraz z nastaniem ery Internetu i smarfonów, z których każdy wyposażony jest w aparat fotograficzny. To właśnie łatwość dzielenia się zdjęciami wymusiła na producentach zmianę podejścia do kwestii ochrony prototypów. Wówczas to zaczęły powstawać specjalne zespoły ekspertów ds. kamuflażu, których zadaniem jest opracowywanie coraz to sprytniejszych sposobów maskowania. Współpracują oni z designerami danego modelu, by opracować projekt idealny dla konkretnego samochodu. Zwykle zajmuje im to kilka miesięcy. Nowatorskie projekty testują następnie na specjalnym torze, by mieć pewność, że w trakcie jazdy po drodze kamuflaż spełni swoje zadanie. Dziś, by uniknąć “Spy Photos”, stosuje się niebanalne i nieoczywiste sztuczki, a maskowanie może ukryć każdy nowatorski i charakterystyczny element wyglądu samochodu. 

Po co maskuje się auto?

Dlaczego każdy producent dba o to, by jego nowe auto było zamaskowane? Przyczyna jest prozaiczna. Samochód projektuje się i konstruuje za zamkniętymi drzwiami, w ścisłej tajemnicy. Kamufluje się go wtedy, gdy opuszcza on studio projektowe lub halę produkcyjną i po raz pierwszy rusza w podróż testową. Wówczas jeszcze nikt nie może oglądać ściśle tajnego prototypu. Ważne jest, by zbudować oczekiwania i do ostatniego momentu trzymać fanów motoryzacji w napięciu. Nowy model powinien zostać ujawniony dopiero w dniu swojej premiery, podczas jednych z największych targów motoryzacyjnych. To właśnie na nich branża motoryzacyjna chce zaskakiwać nową stylistyką swoich aut i promować najnowocześniejsze technologie. Gdyby nowinki i udoskonalenia wyciekły wcześniej, wówczas konkurencja mogłaby na nie szybko zareagować wprowadzeniem własnych innowacji… a producent musiałby liczyć straty finansowe. 

Sztuczki kamuflażowe

Podstawowym elementem kamuflażu samochodowego jest folia maskująca. Stosuje się ją już od ponad dwóch dekad i w tym czasie obserwowaliśmy różne jej generacje. Współczesne folie korzystają z efektu 3D, który tworzy iluzję optyczną. Są elastyczne i odporne na rozdarcia. Dzięki nim kontury samochodu stają się nieostre, a dostrzeżenie szczegółów jest niemożliwe. W niektórych miejscach karoserii stosuje się ponadto gąbki, by zmienić charakterystyczne kształty. Niekiedy wykorzystywane są również osłony przymocowywane do nadwozia przy pomocy pasów mocujących bądź rzepów. By kamuflaż był kompletny, wypada także okleić szyby boczne i tylną specjalnym laminatem, który nie ogranicza widoczności kierowcy i jednocześnie uniemożliwia osobie z zewnątrz oglądania wnętrza auta.

Kluczowe w procesie maskowania samochodu bywają często światła, gdyż to na ich podstawie można rozpoznać dany model. Nie można ich po prostu zasłonić, ponieważ organy rejestrujące pojazdy wymagają, by auto było wyposażone w sprawny system świateł. W związku z tym w prototypach montowane są najprostsze lampy, które umożliwiają po prostu oświetlenie drogi. Dość powszechne jest także korzystanie z fałszywego logo. Ponadto kamuflażu wymaga wnętrze. Dawniej stosowano płaty sztucznej skóry, które mocowano na rzepach. Dziś sięga się po lekkie tworzywa – można je dopasować do zagięć i esowatych linii w kabinie, np. gąbki czy pianki. Czasami również na deskę rozdzielczą nakłada się osłony z twardych materiałów, takich jak plastik.

Przemysł motoryzacyjny napędzają nowinki i światowe premiery. W związku z nimi producenci muszą skrzętnie chronić swoich innowacji i tajemnic. Nic więc dziwnego, że koncerny sięgają po pomysł, który natura zna od wieków: kamuflaż. I w ten sposób w naturalnym środowisku samochodów, na drodze, toczy się nieustanna “walka” pomiędzy producentami, a łowcami prototypów.